W SKRÓCIE

  • Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus) ma długą historię stosowania w medycynie tradycyjnej. Badania pokazują, że ekstrakt związków bioaktywnych z tego grzyba promuje powstawanie neuronów i połączenia z innymi neuronami.
  • Badania na modelu zwierzęcym wykazały również, że suplementacja soplówki jeżowatej poprawiła pamięć i rozpoznawanie u myszy; korzyści były obserwowane nawet wtedy gdy stężenie zostało zmniejszone o 50 procent.
  • Grzyb soplówka jeżowata została powiązana również z innymi korzyściami zdrowotnymi, w tym z regulacją ciśnienia krwi i poziomu glukozy we krwi, leczeniem depresji i wspomaganiem powrotu do zdrowia po urazie mózgu.
  • Różne gatunki grzybów mają różne poziomy przeciwutleniaczy, a niektóre zawierają unikalne przeciwutleniacze, których nie mają inne grzyby. Przykładem są ergotioneina i glutation, które pomagają promować długowieczność i przyczyniają się do poprawy zdrowia środowiska glebowego.
  • Gorąco polecam włączenie grzybów do planu żywieniowego, ale ostrzegam, że grzyby powinny pochodzić z upraw ekologicznych, ponieważ łatwo wchłaniają zanieczyszczenia z powietrza i gleby. Uprawa grzybów na własną rękę to doskonała opcja i znacznie bezpieczniejsza alternatywa niż zbieranie grzybów.

Według dr. Mercoli

Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus) ma długą historię stosowania w medycynie tradycyjnej. Badanie z 2023 roku przeprowadzone przez badaczy z University of Queensland wykazało, że ekstrakt z grzyba wykazuje zdolność do promowania powstawania nowych neuronów i łączenia ich z innymi neuronami.

Grzyb soplówka jeżowata zawdzięcza swoją nazwę wyjątkowemu wyglądowi, którym przypomina grzywę lwa. Grzyb tradycyjnie rośnie na pniach drzew liściastych i od wieków odgrywa istotną rolę w tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM) i kulturze azjatyckiej.

Według praktyków TCM, soplówka jeżowata wspomaga pracę wątroby, śledziony, serca, nerek i płuc. Mnisi buddyjscy tradycyjnie używali naparu z tego grzyba, aby poprawić funkcjonowanie mózgu i zwiększyć koncentrację. Chińczycy rozpoczęli uprawę soplówki jezowatej w 1988 roku, aby zaspokoić popyt na pozyskiwane z niej preparaty. Dziś staje się coraz bardziej popularnym produktem funkcjonalnym w kulturach zachodnich.

Soplówka jeżowata zwykle rośnie na psniu drzewa, przyrastając do niego bulwiastą częścią i jest gęsto pokryta kolcami. W naturze grzyby pojawiają się późnym latem i wczesną jesienią na martwych i umierających drzewach liściastych. Młode grzyby są czysto białe i z wiekiem mają tendencję do żółknięcia i brązowienia.

Grzyb soplówka jeżowata istotnie poprawia tworzenie nowych komórek nerwowych

W ostatnich latach grzyby przyciągnęły uwagę naukowców pod kątem potencjału poprawy funkcji poznawczych. Soplówka jeżowata ma dobrą reputację ze względu na korzyści dla zdrowia psychicznego, co skłoniło zespół badawczy z University of Queensland do głębszego zbadania, w jaki sposób ekstrakt z tego gatunku grzyba może poprawić tworzenie nowych komórek nerwowych i poprawić pamięć.

Naukowcy potwierdzili zdolność grzyba do zwiększania regeneracji nerwów obwodowych poprzez celowanie w czynniki wzrostu nerwów. Nadzieją było zidentyfikowanie związków bioaktywnych, które mogłyby pomóc w regulacji wzrostu neuronów. W laboratorium naukowcy wyekstrachowali biologicznie aktywne związki i przetestowali je na komórkach nerwowych hodowanych na płytce Petriego. Następnie komórki oceniano pod mikroskopem o wysokiej rozdzielczości.

Według dr. Frédéric Meuniera, „odkryliśmy, że ekstrakt z grzybów i jego aktywne składniki znacznie zwiększają rozmiar stożków wzrostu, które są szczególnie ważne, aby komórki nerwowe wyczuwały swoje otoczenie i nawiązywały nowe połączenia z innymi neuronami w mózgu”.

Następnie naukowcy ocenili wpływ wyekstrachowanych związków na zmiany behawioralne u myszy. Wyniki badania sugerują, że przyjmownaie ekstraktu może poprawić pamięć i rozpoznawanie. Według danych, nawet gdy naukowcy zmniejszyli stężenie o 50 procent, ekstrakt nadal wywierał korzystny wpływ.

Naukowcy przyznali, że w tym momencie ustalenia opierają się na modelu zwierzęcym. Sugerują jednak, że wyizolowany związek jest „silnym czynnikiem wzmacniającym pamięć”.

Wyciągi z soplówki jeżowatej są stosowane w tradycyjnej medycynie od wieków w leczeniu problemów poznawczych. Jest nadzieja, że poprawiające pamięć efekty i właściwości neurotroficzne tego grzyba mogą dać nadzieję osobom cierpiącym na pogorszenie funkcji poznawczych lub chorobę Alzheimera.

Dodatkowe korzyści zdrowotne wynikające ze spożywania soplówki jeżowatej

Soplówka jeżowata ma długą historię stosownaia w TCM – pierwsze zmianki na ten temat datuje się na 450 p.n.e., kiedy Hipokrates napisał, że grzyby mają potencjalne właściwości przeciwzapalne. Nowsze badania wykazały, że związki zawarte w soplówce jezowatej pomagają regulować poziom glukozy we krwi, obniżają zbyt wysokie ciśnienie krwi, leczą depresję i wspomagają powrót do zdrowia po urazach mózgu.

Struktura i funkcje mózgu zmieniają się wraz z wiekiem, ale zwykle nie prowadzi to do rozwoju łagodnych zaburzeń poznawczych. Kilka strategii pomaga chronić funkcje poznawcze, a jedną z nich może być spożywanie niektórych grzybów.

Związki zawarte w soplówce jezowatej wykazały również działanie neuroprotekcyjne w badaniach na zwierzętach i wydaje się, że pomagają zapobiegać chorobie Alzheimera. Ekstrakt z soplówki jeżowatej zmniejszał objawy utraty pamięci u myszy i zapobiegał uszkodzeniom neuronów spowodowanym przez blaszki beta amyloidu, które są cechą charakterystyczną choroby Alzheimera.

Badanie przeprowadzone w 2020 r. z udziałem osób z łagodną chorobą Alzheimera wykazało, że przyjmowanie trzech kapsułek dziennie zawierających 350 mg ekstraktu z soplówki jeżowatej przez 49 tygodni poprawiło wyniki testów poznawczych. Inne badania wykazały również, że wyższe spożycie grzybów ogółem poprawia wydajność poznawczą.

Badanie epidemiologiczne przeprowadzone z udziałem 13 230 uczestników w wieku co najmniej 65 lat wykazało, że osoby, które spożywały grzyby co najmniej trzy razy w tygodniu, miały „mniejsze ryzyko wystąpienia demencji, nawet po uwzględnieniu możliwych czynników zakłócających”.

Inne badanie przeprowadzone przez naukowców z Singapuru wykazało, że osoby spożywające najwięcej grzybów miały o 43% mniejsze ryzyko wystąpienia łagodnych zaburzeń poznawczych, niezależnie od czynników zakłócających, takich jak spożywanie alkoholu, palenie papierosów i zbyt wysokie ciśnienie krwi. Wcześniejsze badanie obejmujące osoby z Norwegii w wieku od 70 do 74 lat wykazało, że wyższe spożycie owoców, warzyw, produktów zbożowych i grzybów poprawia wydajność poznawczą.

Ergotionina i glutation promują długowieczność

Grzyby mają wysoką zawartość składników odżywczych i dostarczają niezbędnych minerałów, takich jak mangan, miedź, cynk, selen, magnez i żelazo. Są również bogate w potas i siarkę, a także wiele witamin z grupy B. Różne odmiany grzybów mają różne poziomy przeciwutleniaczy, a niektóre grzyby – w tym soplówka jeżowata – zawierają unikalne przeciwutleniacze, których nie mają inne grzyby, takie jak ergotioneina i glutation, zwany także „najsilniejszym przeciwutleniaczem”.

W komunikacie prasowym opublikowanym w odpowiedzi na artykuł, który pojawił się w Food Chemistry, Robert Beelman - emerytowany profesor nauk o żywności i dyrektor Penn State Center for Plant and Mushroom Products for Health - powiedział:

„Odkryliśmy, że bez wątpienia grzyby są najbogatszym źródłem tych dwóch przeciwutleniaczy [ergotioneiny i glutationu], a niektóre gatunki są bogate w oba związki…
Istnieje teoria dotycząca starzenia się - teoria wolnych rodników – według której, podczas wytwarzania energii żywność ulega utlenieniu i powstaje wiele wolnych rodników, które są produktami ubocznymi tego procesu, a wiele z nich jest dość toksycznych.
Organizm posiada mechanizmy kontrolujące większość z nich, w tym ergotioneinę i glutation, ale ostatecznie może powstać wystarczająco dużo wolnych rodników, aby spowodować szkody, które moga prowadzić do rozwoju wielu chorób związanych ze starzeniem się, takimi jak nowotwory, choroba wieńcowa i choroba Alzheimera”.

Profesor Beelman skupił się w swoich badaniach na związku przeciwutleniaczy z grzybów z chorobami neurodegeneracyjnymi i zwraca uwagę, że w krajach takich jak Francja i Włochy, gdzie ludzie spożywają więcej produktów bogatych ergotioneinę, występuje mniej chorób neurodegeneracyjnych. Dla porównania, w krajach, w których dieta jest uboga w grzyby, istnieje większe prawdopodobieństwo rozowju chorób takich jak choroba Alzheimera i Parkinsona.

„Czy to tylko korelacja, czy przyczyna, nie wiemy. Jednak warto się temu przyjrzeć, zwłaszcza że różnica między krajami o niskim wskaźniku chorób neurodegeneracyjnych wynosi około 3 miligramów dziennie, czyli około pięciu grzybów dziennie”.

Oprócz obniżenia ryzyka chorób neurodegeneracyjnych, które wpływają na długowieczność, grzyby mogą również pomóc w ochronie przed nowotworami. W przeglądzie literatury i metaanalizie opublikowanej przez naukowców z Pennsylvania State University oceniono związek między ryzykiem rozowju jakiegokolwiek rodzaju nowotworu a spożyciem grzybów. Analiza obejmowała dane z 17 badań i ponad 19 500 pacjentów z choroba nowotworową w wywiadzie. Zaobserwowano, że osoby, które spożywały największe ilości grzybów, miały najniższe ryzyko zachorowania na jakikolwiek rodzaj nowotworu.

Odkryto również specyficzny związek między wysokim spożyciem grzybów a niskim ryzykiem rozwoju raka piersi. W komunikacie prasowym badacze poinformowali, że osoby, „które spożywały 18 gramów grzybów, czyli około jednej ósmej do jednej czwartej szklanki grzybów dziennie, mieli o 45% mniejsze ryzyko zachorowania na nowotwory”.

Czy grzyby łączą zdrowie gleby ze zdrowiem ludzi?

W czasach, gdy globaliści chcą, aby ludzie jedli wyprodukowane w laboratoriach produkty, kluczowe znaczenie ma zrozumienie związku grzybów ze zdrowiem gleby i ludzi. W badaniu opublikowanym w 2022 roku przedstawiono pomiary z ośmiu par gospodarstw regeneracyjnych i konwencjonalnych z ośmiu stanów USA

W celu przeprowadzenia analizy, każdą farmę stosującą techniki regeneracyjne połączono z sąsiednią konwencjonalną farmą – w obu farmach uprawiano tę samą odmianę roślin. Jak można się spodziewać, dane pokazują, że produkty z gospodarstw regeneracyjnych były znacznie zdrowsze, bogatsze w niektóre minerały, witaminy i fitozwiązki. Grzyby są wiodącym źródłem ergotioneiny w diecie. Każdy człowiek ma ergotioneinę w organizmie, chociaż nie wszyscy jedzą grzyby.

Profesor Beelman zaczął zadawać pytanie: jeśli nie wszyscy jedzą grzyby, to dlaczego ergotioneina jest wykrywalna u wszystkich i jak dostaje się do organizmu? On i jego współpracownicy postawili hipotezę, że jest ona wchaniana przez uprawy poprzez podziemne połączenie z grzybnią - niciami grzybów, które istnieją pod powierzchnią gleby.

We współpracy z Rodale Institute zmierzono poziom ergotioneiny w owsie i podzielono rośliny na podstawie intensywności uprawy gleby. Dane pokazały, że owies z upraw konwencjonalnych miał o jedną trzecią mniejszy poziom ergotioneiny niż owies uprawiany na gruntach bezorkowych.

Profesor Beelman uważa, że pokazuje to spójny związek między glebą, uprawianą rośliną a zdrowiem człowieka. „Konwencjonalna uprawa gleby zmniejsza ilość ergotioneiny, która dostaje się do uprawianych roślin. Nikt tak naprawdę nie wykazał konkretnego związku” – powiedział.

Wybieraj grzyby z upraw ekologicznych lub wyhoduj własne

Gorąco polecam dodanie pieczarek do diety, ponieważ są doskonałym dodatkiem do niemal każdego posiłku. Stanowią idealne uzupełnienie wszelkiego rodzaju ekologicznych mięs i ryb, pasują do prawie każdej sałatki i można je dodawać do zup, zapiekanek i innych posiłków. Jednak wybór grzybów z upraw ekologicznych ma kluczowe znaczenie, ponieważ grzyby łatwo wchłaniają zanieczyszczenia z powietrza i gleby.

Uprawa na własną rękę to doskonała opcja, która jest znacznie bezpieczniejsza niż zbieranie grzybów. Chociaż grzybobranie może brzmieć zabawnie, nie ma prostych zasad pozwalających odróżnić grzyby trujące od jadalnych. Według Medscape, w ponad 95% przypadków zatrucia grzybami, grzybiarze-amatorzy błędnie zidentyfikowali gatunek grzyba.

Nasilenie zatrucia może być różne, ale należy pamiętać, że najbardziej toksyczne są grzyby rodzaju Amanita. Nie ma antidotum na zatrucie amatoksyną, więc jeśli masz powody, by podejrzewać, że ktoś zjadł grzyba zawierającego amatoksynę, należy natychmiast udać się do szpitala.

Niektóre leki mogą pomóc zmniejszyć nasilenie zatrucia grzybami, ale nie zawsze są skuteczne. Najbardziej znanym grzybem z rodzaju Amanita jest trujący muchomor sromotnikowy, który każdego roku zabija więcej ludzi niż jakikolwiek inny rodzaj grzyba.

Źródła i odniesienia