W SKRÓCIE

  • Witamina C jest niezbędnym rozpuszczalnym w wodzie składnikiem odżywczym, który według wyników badań pomaga chronić zapasy rozpuszczalnej w tłuszczach witaminy E u osób z mukowiscydozą - chorobą, która atakuje płuca i przewód pokarmowy.
  • Naukowcy uważają, że dane można ekstrapolować na inne stany zapalne, ponieważ witamina E jest silnym przeciwutleniaczem - pomaga chronić skórę przed uszkodzeniami związanymi ze słońcem, a żywność bogata w witaminę E może pomóc w ochronie przed niektórymi rodzajami nowotworów.
  • Witamina C jest kluczowym składnikiem w leczeniu sepsy według protokołu opracowanego przez dr Paula Marika, który w dzięki jego zastosowaniu w badaniu obniżył ryzyko śmiertelności z 40,4% do 8,5% i wykazał skuteczność w leczeniu sepsy u dzieci.
  • Przewlekły stan zapalny może przyczynić się do rozwoju nowotworów. Badania wczesnej fazy wykazały, że witamina C może być kandydatem do leczenia nowotworów i łagodzenia objawów choroby nowotworowej.
  • Według National Cancer Institute, badania przedkliniczne wspierają wdrożenie witaminy C w leczeniu nowotworów, ponieważ może to pomóc obniżyć koszty ponoszone przez pacjentów i złagodzić objawy choroby.

Według dr. Mercoli

Witamina C jest niezbędnym rozpuszczalnym w wodzie składnikiem odżywczym, znanym również jako kwas askorbinowy. Organizm wykorzystuje go jako przeciwutleniacz do ochrony przed uszkodzeniami powodowanymi przez wolne rodniki lub reaktywne formy tlenu (ROS). Badanie opublikowane w Nutrients ujawniło, że suplementacja witaminy C może również pomóc w walce ze stresem oksydacyjnym, chroniąc zapasy witaminy E w organizmie i promując jej wykorzystanie.

Większość ssaków może syntetyzować własną witaminę C, ale ludzie muszą ją otrzymywać z pożywienia. Według Oregon State University, witamina C jest to istotnym czynnikiem w wielu reakcjach enzymatycznych. Kilka badań kohortowych wykazało, że optymalny poziom tej witaminy wiąże się z niższym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, takich jak udar mózgu, nadciśnienie tętnicze i choroba niedokrwienna serca.

Badania sugerują, że witamina C może być stosowana wraz z innymi konwencjonalnymi metodami leczenia w celu zmniejszenia ryzyka uszkodzenia serca po zabiegach kardiologicznych, a regularne stosowanie suplementu witaminy C może skrócić czas trwania przeziębienia. Chociaż przyjmowanie dużych ilości witaminy C nie wywołało żadnego znaczącego efektu toksycznego, jednym ze skutków ubocznych przyjmowania dużych dawek tej witaminy jest biegunka.

Poważny niedobór powoduje potencjalnie śmiertelną chorobę zwaną szkorbutem. Witamina C została wyizolowana dopiero w latach trzydziestych XX wieku, ale brytyjska marynarka wojenna zaczęła przewozić pomarańcze i cytryny na pokładach statków już w XVIII wieku, aby zapobiec rozwojowi szkorbutu. Obecnie zalecane dzienne spożycie (RDA) opiera się na ilości potrzebnej do utrzymania minimalnego stężenia witaminy C i zapobiegania szkorbutowi.

Dr Linus Pauling jako pierwszy zidentyfikował znaczenie witaminy C dla zdrowia ludzkiego, a obecnie naukowcy nadal identyfikują różne ścieżki, poprzez które witamina C ma znaczący wpływ na zapobieganie chorobom i ich leczenie. Badanie opublikowane w 2022 roku w czasopismie Nutrients miało na celu ustalenie, w jaki sposób witamina C może pomóc osobom z mukowiscydozą.

Witamina C może pomóc w łagodzeniu stanów zapalnych i stresu oksydacyjnego

Do chwili obecnej na mukowiscydozę choruje ponad 160 000 osób na całym świecie. Jest to choroba genetyczna charakteryzująca się stanem zapalnym płuc i gromadzeniem się śluzu blokującego drogi oddechowe. Maret Traber z Instytutu Linusa Paulinga w OSU prowadziła badanie, którego wyniki skomentowała w komunikacie prasowym: „Mukowiscydoza jest chorobą genetyczną związaną ze zwiększonym stanem zapalnym i podobnie jak wiele chorób zapalnych wiąże się z dużą ilością stresu oksydacyjnego”.

Naukowcy rozpoczęli od wiedzy, że mukowiscydoza wpływa na wchłanianie, magazynowanie, metabolizm i wydalanie witaminy E. Postawili hipotezę, że zwiększa wykorzystanie witaminy E przez organizm, na co może wpływać suplementacja diety witaminą C.

Pacjenci z mukowiscydozą mają trudności z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina E. Traber zauważyła, że niższe poziomy witaminy E w połączeniu ze środowiskiem o wysokim stresie oksydacyjnym powodowanym przez mukowiscydozę mogą nasilać reakcję zapalną w organizmie.

Pacjenci z mukowiscydozą wymagają suplementacji co najmniej 400 mg witaminy E dziennie, więc stosowanie witaminy C w celu zwiększenia jej wykorzystania może pomóc w recyklingu utlenionej formy witaminy E oraz zmniejszyć stres oksydacyjny i stany zapalne. Naukowcy podawali pacjentom 1000 mg witaminy C dziennie przez trzy i pół tygodnia, a następnie mierzyli we krwi stężenie dialdehydu malonowego (MDA), znanego biomarkera stresu oksydacyjnego.

Dane wykazały, że witamina E nie była eliminowana tak szybko, gdy pacjenci otrzymywali witaminę C. Naukowcy doszli do wniosku, że suplementacja witaminy C u osób z zaawansowaną chorobą zapalną może pomóc zwiększyć poziom witaminy E w osoczu i zmniejszyć odpowiedź zapalną.

„W tym badaniu wykorzystano witaminę C w dawkach znacznie przekraczających to, co człowiek może w łatwy sposób uzyskać z diety” – powiedziała Traber. „Tysiąc miligramów odpowiada 15 pomarańczom lub 4-5 średnim paprykom. Badania sugerują, że wysokie dawki witaminy C mogą być korzystne w łagodzeniu stanów zapalnych.

Witamina C spowalnia eliminację witaminy E

W komunikacie prasowym naukowcy zauważyli, że korzyści płynące z tych odkryć nie dotyczą tylko osób z mukowiscydozą. Osoby ze schorzeniami, w których zwykle występują problemy związane z wysokim poziomem stresu oksydacyjnego, również mogą odnieść korzyści z suplementacji witaminy C i poprawy wykorzystania witaminy E.

Witamina E jest silnym przeciwutleniaczem, który działa przeciwko ROS w organizmie. Niestety, wiele osób w Stanach Zjednoczonych nie spożywa wystarczającej ilości pokarmów bogatych w witaminę E, co naraża ich na niedobór tego ważnego składnika odżywczego. Witamina E znajduje się w orzechach, nasionach, szpinaku i brokułach.

Dodatkowo masło produkowane z mleka krów karmionych trawą jest bogatym źródłem witaminy A w najlepiej przyswajalnej formie, witaminy E, witaminy K2, innych przeciwutleniaczy, selenu, sprzężonego kwasu linolowego, jodu w postaci dobrze przyswajalnej, witaminy D i innych korzystnych substancji. Spożywając pożywne, pełnowartościowe pokarmy, takie jak ekologiczne masło, możesz zmniejszyć ryzyko wielu niedoborów składników odżywczych jednocześnie.

Witamina E odgrywa ważną rolę w ochronie skóry przed uszkodzeniami związanymi ze słońcem, zwłaszcza w połączeniu z witaminą C. Autorzy artykułu z Micronutrient Information Center Uniwersytetu w Oregonie omówili w nim wiele funkcji witaminy E w skórze i zauważyli, że „witamina E również może absorbować energię ze światła ultrafioletowego (UV). W ten sposób odgrywa ważną rolę w ochronie przed promieniowaniem UV, zapobiegając uszkodzeniom skóry wywołanym przez wolne rodniki”.

Naturalna witamina E zawiera w sumie osiem różnych związków, a równowaga wszystkich ośmiu pomaga zoptymalizować jej funkcje przeciwutleniające. Związki te dzielą się na dwie grupy cząsteczek — tokoferole i tokotrienole.

Syntetyczne suplementy witaminy E zazwyczaj zawierają tylko alfa-tokoferol, a badania opublikowane w 2012 roku wykazały, że syntetyczne alfa-tokoferole występujące w suplementach witaminy E nie zapewniają dostrzegalnej ochrony przed nowotworami, podczas gdy tokoferole gamma i delta znajdujące się w żywności pomagają zapobiegać rakowi okrężnicy, płuc, piersi i prostaty. Pamiętaj, że suplement może być syntetyczny, więc warto wiedzieć, czego szukać na etykiecie.

Ostra odpowiedź zapalna a witamina C

Zwiększenie spożycia witaminy C wpływa również na reakcję zapalną w organizmie. Witamina C jest kluczowym składnikiem protokołu leczenia opracowanego przez dr Paula Marika, lekarza intensywnej terapii z Sentara Norfolk General Hospital we Wschodniej Wirginii. Protokół ten dotyczy leczenia sepsy (posocznicy), która jest stanem zagrażającym życiu wywołanym przez ogólnoustrojową infekcję, która powoduje nadmierną reakcję organizmu i uruchomienie wyniszczającej odpowiedzi immunologicznej.

Według artykułu z 2011 roku układ krzepnięcia, który jest dysfunkcyjny w sepsie, jest ściśle związany z odpowiedzią zapalną. Komunikacja między dwoma systemami napędza rozregulowaną reakcję, która ostatecznie skutkuje bardzo wysoką śmiertelnością.

Jeśli sepsa nie zostanie szybko zdiagnozowana i odpowiednio leczona, szybko może rozwinąć się w niewydolność wielonarządowa, która prowadzi do zgonu. Obejmuje to przypadki podejrzenia grypy, ponieważ niektóre objawy sepsy są podobne do grypy. Chociaż ciężka sepsa była tradycyjnie związana z infekcjami bakteryjnymi, lekarze przyjmują coraz więcej pacjentów z ciężką sepsą, która jest spowodowana bezpośrednio przez wirusy grypy.

Retrospektywne badanie kliniczne przeprowadzone przez dr. Marika przed i po wykazało, że podawanie pacjentom 200 mg tiaminy co 12 godzin, 1500 mg kwasu askorbinowego co sześć godzin i 50 mg hydrokortyzonu co sześć godzin przez dwa dni zmniejszyło śmiertelność z 40,4% do 8,5%.

Co ważne, leczenie nie powoduje skutków ubocznych i jest niedrogie, łatwo dostępne i proste w podawaniu. Innymi słowy, praktycznie nie wiąże się to z żadnym ryzykiem. Badanie opublikowane w 2020 roku wykazało, że protokół leczenia sepsy dr. Marika obniżył śmiertelność również u dzieci.

Wykorzystanie witaminy C w leczeniu sepsy może pomóc obniżyć zarówno śmiertelność, jak i koszty. Każdego roku około 1,7 miliona Amerykanów choruje na sepsę, a prawie 270 000 z nich umiera.

Dr Marik jest także przewodniczącym i dyrektorem naukowym Front Line COVID-19 Critical Care Alliance (FLCCC). Wraz z dr Pierrem Korym i innymi międzynarodowymi lekarzami opracował protokoły dotyczące profilaktyki, wczesnego leczenia, leczenia szpitalnego i leczenia długotrwałych objawów COVID-19. Zespół odkrył, że witamina C odgrywa znaczącą rolę w zapobieganiu i leczeniu aktywnych infekcji.

Nowotwory a witamina C

Według National Cancer Institute przewlekłe zapalenie może zwiększać ryzyko uszkodzenia DNA i prowadzić do rozwoju nowotworów. Coraz więcej dowodów wskazuje również na to, że stan zapalny jest kluczowym elementem progresji nowotworu, a mikrośrodowisko komórek nowotworowych jest w dużej mierze sterowane przez stan zapalny, który sprzyja proliferacji i migracji komórek nowotworowych.

Im dłużej trwa przewlekły stan zapalny, tym większe ryzyko rozwoju komórek nowotworowych i guzów. Wczesne badania sugerowały, że witamina C może być kandydatem do leczenia nowotworów, ale naukowcy wciąż nie są pewni, w jaki sposób komórki nowotworowe mogą pobierać lub metabolizować witaminę C.

Podczas gdy badacze przyglądali się dużych dawek witaminy C podawanych dożylnie w opiece paliatywnej u pacjentów z zaawansowanym rakiem, dane literaturowe wskazują, że pacjenci z chorobą nowotworową często mają niedobór witaminy C, na który wpływa guz lub leczenie, takie jak chemioterapia, radioterapia i metody chirurgiczne. Dożylne podawanie witaminy C złagodziło niektóre objawy i przyniosło poprawę jakości życia, gdy było wykonywane samodzielnie lub w połączeniu z doustną witaminą C.

Leczenie wydaje się również neutralizować ROS w komórkach nowotworowych bez toksyczności. W artykule opublikowanym w Canadian Medical Association Journal w 2006 roku znaleziono trzy dobrze udokumentowane przypadki pacjentów z zaawansowanym nowotworem i nieoczekiwanie długim czasem przeżycia po otrzymaniu dużych dawek witaminy C dożylnie.

Niedawno, w artykule opublikowanym w 2020 roku przez National Cancer Institute, autorzy opisali historię witaminy C, w tym w leczeniu nowotworów, i zauważyli, że małe badania kliniczne w przeszłości nie wykazały jasnego uzasadnienia dla stosowania witaminy C, ale „rosnąca liczba badań przedklinicznych pokazuje, w jaki sposób duże dawki witaminy C mogą przynieść korzyści pacjentom z chorobą nowotworową”. Doszli do następującej konkluzji:

„Co ważne, badania przedkliniczne dostarczają jasnego uzasadnienia i potencjalnych biomarkerów, które mogą pomóc w spersonalizowaniu podejścia terapeutycznego i zidentyfikowaniu populacji pacjentów, którzy prawdopodobnie zareagują na terapię dużymi dawkami witaminy C. Ponieważ mechanizmy działania witaminy C są coraz lepiej poznane, możemy proponować kombinacje witaminy C w bardziej racjonalny, oparty na hipotezach sposób.
Ponadto, biorąc pod uwagę obecne wysokie koszty nowych leków onkologicznych, racjonalne wydaje się poprawianie skuteczności obecnych terapii poprzez badanie ich interakcji klinicznych z witaminą C. Naszym zdaniem wdrożenie tego paradygmatu leczenia może przynieść korzyści wielu pacjentom z chorobą nowotworową”.