W SKRÓCIE

  • Kurkumina jest związkiem zawartym w kurkumie, który sprawia, że kłącze ma żółto-złoty kolor. Kurkuma jest stosowana w medycynie tradycyjnej od 4000 lat, a w ciągu ostatnich 25 lat opublikowano na jej temat ponad 3000 artykułów.
  • W stanie surowym kurkumina ma słabą biodostępność; ale nowe systemy dostarczania mogą podnieść jej stężenie w surowicy. Kurkumina ma właściwości neuroprotekcyjne, w tym poprawia pamięć, zdolność uczenia się, łagodzi zaburzenia poznawcze i pozytywnie wpływa na osoby ze stwardnieniem rozsianym (MS), ALS, chorobą Huntingtona, udarem mózgu i autyzmem.
  • Właściwości przeciwzapalne kurkuminy mogą pomóc w kontroli bólu u osób z chorobą zwyrodnieniową stawów lub po operacji. Bezpieczeństwo i nietoksyczność kurkuminy, nawet w wysokich dawkach, zostały udokumentowane w badaniach na ludziach.
  • Naukowcy odkryli również, że kurkumina ma wyjątkową właściwość, która zarówno promuje, jak i hamuje angiogenezę, co jest ważne w gojeniu się ran i leczeniu nowotworów.

Według dr. Mercoli

Zainteresowanie kurkuminą rośnie, ponieważ odkrycie nowych systemów dostarczania zwiększa biodostępność tego związku. Kurkumina jest głównym biologicznie aktywnym związkiem polifenolowym zawartym w kurkumie (przyprawa). Kurkuma jest od dawna stosowana w kuchni indyjskiej oraz w tradycyjnej medycynie chińskiej i ajurwedyjskiej. Kurkumina to związek, który nadaje kurkumie żółty kolor.

Badania sugerują, że kurkumina jest potężnym sprzymierzeńcem w leczeniu kilku schorzeń, takich jak zaburzenia nastroju i kontrola bólu. Co ważne, kurkumina może przekraczać barierę krew-mózg i ma silne właściwości neuroprotekcyjne, co sugeruje, że może być przydatna w zaburzeniach neurodegeneracyjnych. Przemysł kosmetyczny i tekstylny również używa kurkumy i kurkuminy.

W swojej surowej postaci kurkumina ma bardzo słabą szybkość wchłaniania. Generalnie tylko 1% produktu jest wchłaniany przez organizm. Naukowcy zbadali szereg różnych metod poprawy wchłaniania. Obejmowały one preparaty optymalizujące biodostępność i metody dostarczania.

Do metod poprawiających wchłanianie należą dostarczanie w postaci nanocząstek, połączenie z kwasem polimlekowo-ko-glikolowym, kapsułkowanie liposomalne i przyjmowanie doustnie z piperyną6,7 - aktywnym składnikiem czarnego pieprzu.

Zainteresowanie konsumentów kurkuminą wzrasta wraz z poprawą jej biodostępności

Kurkuma to przyprawa produkowana z kłącza rośliny z rodziny imbirowatych pochodzącej z Azji Południowo-Wschodniej. Kurkumina (aktywny składnik kurkumy) jest stosowana w suplementach, a także w produktach kosmetycznych przeznaczonych do zmniejszania stanu zapalnego, co może pomóc w leczeniu trądziku, egzemy, a nawet spowolnić starzenie się skóry. Rosnące zainteresowanie kurkuminą stworzyło rynek, którego wartość według ekspertów wzrośnie do 191,89 mln USD do 2028 roku.

Odpowiada to złożonej rocznej stopie wzrostu (CAGR) wynoszącej 16,1% w okresie od 2021 do 2028 r. Popyt na produkty zawierające kurkuminę wzrósł również w przemyśle spożywczym, który wykorzystuje kurkumę do naturalnego aromatyzowania i barwienia. Właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne kurkumy i kurkuminy są podstawą suplementów i stanowią przedmiot wielu badań naukowych oceniających zdolność związku do oddziaływania na różne układy organizmu.

Jednak słaba biodostępność kurkuminy utrudniała badania naukowe, ponieważ prawie niemożliwe jest zwiększenie jej stężenia w surowicy poprzez spożywanie samego suplementu. Nowe techniki dostarczania leków obejmują system nanocząstek, który, jak odkryli naukowcy, „zwiększa wszystkie biologiczne i farmakologiczne korzyści kurkuminy”.

Opracowano kilka technik nanokapsułkowania, aby przezwyciężyć słabe działanie terapeutyczne związku. Do chwili obecnej wiele z nich jest nadal badanych w celu znalezienia obiecującego kandydata do użytku konsumenckiego. Inne badania koncentrowały się na związkach, które mogą być podawane jednocześnie, a które mogą zwiększyć wchłanianie kurkuminy.

Jedno z badań wykazało, że połączenie kurkuminy z piperyną, głównym aktywnym składnikiem pieprzu czarnego, zwiększyło biodostępność połączenia o 2000%. Jednak badania wykazały również, że piperyna hamuje enzymy wykorzystywane do metabolizowania niektórych leków, a tym samym podnosi ich stężenie w osoczu, co może wywoływać poważne działania niepożądane.

Kurkumina ma właściwości neuroprotekcyjne

Naturalne rośliny były wykorzystywane do celów leczniczych na przestrzeni dziejów - kurkuma nie jest wyjątkiem. Istnieją dowody na to, że była stosowana w lecznictwie już 4000 lat temu, a w ciągu ostatnich 25 lat opublikowano na jej temat ponad 3000 artykułów.

W jednym z badań na modelu zwierzęcym przeanalizowano wpływ kurkuminy na uczenie się i pamięć przestrzenną u dorosłych i starszych myszy. Naukowcy odkryli, że zwierzęta otrzymujące kurkuminę radziły sobie znacznie lepiej niż te, które tego nie robiły. Uzyskane wyniki pokazują, że kurkumina pomaga złagodzić upośledzenie funkcji poznawczych związane ze zmniejszeniem proliferacji komórek mózgowych i różnicowania neuroblastów.

Kilka artykułów sugerowało dowody na to, że kurkumina odgrywa rolę w zapobieganiu i leczeniu innych chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona i zaburzenia pamięci bez demencji. Do innych zaburzeń układu nerwowego, na które pozytywnie wpłynęło podawanie kurkuminy, należą: stwardnienie rozsiane, choroba Huntingtona, udar móżgu, autyzm i stwardnienie zanikowe boczne (ALS).

Naukowcy odkryli również, że osoby starsze, które przyjmowały suplement przez co najmniej cztery tygodnie, doświadczyły znacznej poprawy pamięci roboczej, ogólnego zmęczenia i zadowolenia. W drugim badaniu zbadano wpływ kurkuminy na osoby, które nie miały historii demencji. Przez 18 miesięcy obserwowano 40 osób w wieku od 50 do 90 lat, które miały łagodne zaburzenia pamięci.

Dane wykazały, że osoby, które przyjmowały kurkuminę, doświadczyły znacznej poprawy pamięci i uwagi, a także łagodnej poprawy nastroju. Ponadto miały znacznie mniej białek amyloidowych i tau w ciele migdałowatym i podwzgórzu - obszarach mózgu kontrolujących niektóre funkcje pamięciowe i emocjonalne. Pierwszy autor badania, dr Gary Small, powiedział w komunikacie prasowym:

„Dokładnie, w jaki sposób kurkumina wywiera swoje działanie, nie jest pewne, ale może to wynikać z jej zdolności do zmniejszania zapalenia mózgu, które jest powiązane zarówno z chorobą Alzheimera, jak i poważną depresją”.

Metaanaliza sześciu krótkoterminowych, kontrolowanych placebo badań klinicznych wykazała, że kurkumina „wydaje się być bezpieczna, dobrze tolerowana i skuteczna w leczeniu pacjentów z depresją” i może służyć jako „nowy lek przeciwdepresyjny”.

Kurkumina wykazała również wpływ na zaburzenia neuropsychiatryczne. Według Anxiety and Depression Association of America, zaburzenia lękowe są jedną z najczęstszych chorób psychicznych i mogą rozwijać się na skutek złożonego zestawu czynników ryzyka.

W drugim badaniu obejmującym dane 123 osób, u których zdiagnozowano ciężkie zaburzenie depresyjne, porównano wyniki grupy interwencyjnej przyjmującej kurkuminę z wynikami grupy placebo. Zaobserwowano, że osoby przyjmujące kurkuminę doświadczyły poprawy bez różnicy w wynikach między trzema różnymi dawkami kurkuminy. Dodatkowo w trzech innych badaniach zaobserwowano znaczące efekty przeciwlękowe.

W przeglądzie literatury oceniano korzyści z przyjmowania kurkuminy w kilku zaburzeniach psychicznych. Naukowcy stwierdzili, że za uzyskane wyniki może odpowiadać wpływ kurkuminy na kilka czynności biologicznych. Ponadto wiele z tych czynności biologicznych „jest rozregulowanych w kilku zaburzeniach neuropsychiatrycznych”.

Właściwości przeciwzapalne promują kontrolę bólu

Zapalenie stawów to powszechna diagnoza, którą usłyszało około 54,4 miliona osób. Raport Fundacji Arthritis z 2019 r. szacuje, że do 2040 r. liczba ta wzrośnie o 49%, czyli do 78,4 mln osób. Ponadto szacuje się, że liczba osób, których aktywność jest ograniczona z powodu zapalenia stawów, wzrośnie z 43,5% przy stanie w 2015 r. do 52% do 2040 r.

Ludzie często sięgają po leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, aby złagodzić ból i dyskomfort związany z zapaleniem stawów. Fundacja Arthritis wymienia kilka opcji łagodzenia bólu, które mogą potencjalnie poprawić aktywność, w tym miejscowe i doustne niesteroidowe leki przeciwzapalne, sterydy, kwas hialuronowy, osocze bogatopłytkowe i iniekcje komórek macierzystych. Jednak wiele z tych zabiegów ma listę działań niepożądanych i nie zawsze są one dobrze tolerowane.

Bezpieczeństwo i nietoksyczność kurkuminy, nawet w wysokich dawkach, zostały udokumentowane w badaniach na ludziach. Kurkumina została przebadana pod kątem łagodzenia bólu u osób z chorobą zwyrodnieniową stawów, która jest najczęstszą postacią zapalenia stawów. W badaniu, w którym udział wzięło 139 osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, naukowcy porównali osoby przyjmujące kurkuminę z osobami przyjmującymi diklofenak dwa razy dziennie przez 28 dni.

W dniach 14 i 28 nie było statystycznie istotnych różnic między osobami przyjmującymi kurkuminę a osobami przyjmującymi diklofenak w pomiarach bólu. Jednak osoby przyjmujące kurkuminę miały mniej epizodów wzdęć, statystycznie istotną utratę wagi i nie wymagały stosowania blokera H2 w celu zmniejszenia nadmiaru kwasu żołądkowego, co dotyczyło 28% osób stosujących diklofenak.

Naukowcy odkryli, że kurkumina zmniejszała ból podobnie jak diklofenak, ale była lepiej tolerowana i powodowała mniej działań niepożadanych. Podobne wyniki uzyskano w badaniach oceniających kurkuminę pod kątem kontroli bólu po operacji.

W badaniu, w którym oceniano wyniki zgłaszane przez pacjentów po cholecystektomii laparoskopowej, osoby przyjmujące kurkuminę (pomimo problemów z biodostępnością) miały lepsze średnie wyniki w skali oceny bólu w pierwszym i drugim tygodniu po operacji oraz lepsze wyniki w skali zmęczenia w pierwszych trzech tygodniach.

W badaniu na zwierzętach naukowcy odkryli, że kurkumina zmniejsza odczuwanie bólu w „zapaleniu wywołanym nacięciem, uczuleniu nocyceptywnym, bólu spontanicznym i funkcjonalnych zaburzeniach chodu”. W drugim badaniu na zwierzętach uzyskano podobne wyniki, w tym złagodzenie bólu w sposób zależny od dawki. Dodatkowo kurkumina okazała się ułatwiać powrót do zdrowia.

Kurkumina - modulator angiogenezy

Naukowcy odkryli również, że kurkumina ma wyjątkową właściwość, dzięki której zarówno promuje, jak i hamuje angiogenezę. Jedno z badań opublikowanych przez University of California-Riverside wykazało, że kurkumina może promować wzrost tkanki naczyniowej, co może ostatecznie pomóc w regeneracji uszkodzonej tkanki lub gojeniu przewlekłych ran.

Według danych z 2020 r., prawie 2,5% amerykanów doświadczyło ran przewlekłych. Analiza danych Medicare z 2018 r. wykazała, że koszt leczenia około 8,2 mln osób z ranami przewlekłymi, które mogły być zakażone lub nie, waha się od 28,2 mld do 96,8 mld USD.

Badania dotyczyły hydrożeli kwasu hialuronowego, które we wcześniejszych badaniach wykazały wysoką stabilność, zarówno gdy były podawane za pomocą cienkiej igły jak i po poddaniu sterylizacji. Dodatkowo wykazano dobrą biokompatybilność w testach laboratoryjnych. Naukowcy zsyntetyzowali magnetyczne nanocząsteczki kurkuminy, które zdyspergowali w hydrożelu kwasu hialuronowego.

W badaniu na hodowli komórek macierzystych odkrto, że kurkumina promuje czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) i wzrost tkanki naczyniowej. Właściwości magnetyczne pozwoliły naukowcom skierować ruch nanocząstek w żądane miejsce.

Uważa się, że jest to unikalny system dostarczania, który może pomóc leczyć uszkodzoną tkankę. Naukowcy doszli do wniosku: „Ogólnie rzecz biorąc, nasze hydrożele magnetyczne integrują pożądane właściwości cytokompatybilności i angiogenezy z prowadzeniem magnetycznym, okazując się tym samym obiecujące w zakresie poprawy regeneracji tkanek”.

Jak zauważyli naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w komunikacie prasowym, kurkumina wykazała również zdolność do hamowania wzrostu komórek w nowotworach złośliwych. Naukowcy zaobserwowali ten efekt w kilku rodzajach nowotworów, w tym w drobnokomórkowym raku płuca, raku piersi, raku trzustki i raku jajnika.

Wpływ na stan zapalny może poprawić zdrowie oczu

Przeciwzapalne działanie kurkuminy może również wpływać na zdrowie oczu. Choroby oczu mogą być trudne do wyleczenia i negatywnie wpływać na zdolność widzenia. Zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka jest schorzeniem oka, które może wynikać z urazu lub jest związane z innymi schorzeniami, takimi jak gruźlica, reumatoidalne zapalenie stawów i infekcje wirusowe. W niektórych przypadkach nie ma oczywistej przyczyny.

W jednym z badań, pacjenci z zapaleniem przedniego odcinka błony naczyniowej otrzymywali 375 mg kurkuminy trzy razy dziennie przez 12 tygodni. 32 uczestników ukończyło 12-tygodniowe badanie, a wyniki wykazały, że kurkumina skutecznie zmniejszała objawy i nawroty w ciągu kolejnych trzech lat.

Oprócz tego, że jest silnym przeciwutleniaczem, kurkumina wzmacnia również funkcję enzymów antyoksydacyjnych naturalnie wystepujących w organizmie człowieka. Ogólnie rzecz biorąc, kurkumina wydaje się mieć silne działanie, być opłacalna i ma niski profil toksyczności.

Może być cennym suplementem, zwłaszcza dla starzejącej się populacji. W przypadku osób młodszych warto zwrócić uwagę na korzystny wpływ na szlaki, które pomagają odwrócić insulinooporność, zespół metaboliczny i otyłość. Podsumowując, uważam, że kurkumina jest wartościowym dodatkiem do diety, wartym rozważenia dla poprawy ogólnego dobrego stanu zdrowia, ponieważ stany zapalne napędzają wiele różnych procesów chorobowych.

Źródła i odniesienia